VERPAKKINGEN LEKKEN 3.601 STOFJES IN ONS LICHAAM

Tenzij je zelf je eigen aardappel zó uit de grond de pan in kiepert, is het eten op je bord op enig moment in contact geweest met materialen waar chemicaliën uit lekken. Tijdens de verwerking en bereiding, maar vooral gedurende de tijd dat ze verpakt zijn. En die chemicaliën, verzameld onder de naam food contact chemicals, blijken in veel grotere getale ín ons lichaam terecht te komen dan tot nu toe gedacht. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek.

Dat chemicaliën uit materialen als plastic en karton in ons voedsel 'lekken', is geen nieuwe ontdekking. Maar de aanpak van een onderzoeksteam onder leiding van de Zwitserse Birgit Geueke, was nogal een eye-opener. De onderzoekers namen systematisch de ruim 14.400 bekende chemicaliën in voedselverpakkingen onder de loep. Ze speurden vervolgens een aantal wereldwijde weefselbanken na op sporen van deze chemicaliën in het menselijk lichaam. De food contact chemicals (FCCs) omvatten metalen, vluchtige organische stoffen, PFAS (per- en polyfluoralkylstoffen), ftalaten en andere endocriene verstoorders.

Het resultaat? Precies 3.601 (ongeveer 25%) FCCs werden aangetroffen in bloed-, haar-, urine- of moedermelkmonsters, schrijven de onderzoekers in het Journal of Exposure Science and Environmental Epidemiology.

“Als je mij vooraf had gevraagd om hoeveel stoffen het ging, zou ik het in de honderden hebben geschat, niet in de duizenden," zegt analytisch chemicus Marja Lamoree, hoogleraar aan de Vrije Universiteit, die niet bij het onderzoek betrokken was. "En ik denk dat dat geldt voor heel veel mensen in het veld. Er is zoveel waarvan we niet weten wat het doet, maar we krijgen het wel binnen.”

Hoeveel chemicaliën er in voedsel terechtkomen, hangt af van het soort verpakking en het type voedsel. Hogere temperaturen kunnen het lekproces versnellen, daarom is het beter om voedsel niet in de afhaalbakjes in de magnetron op te warmen. Vette of zure voedingsmiddelen absorberen meer chemicaliën, net als voedsel in kleinere verpakkingen waarin het contactoppervlak met het voedsel groter is.

Plastic is de belangrijkste bron van FCCs in het menselijk lichaam, maar niet de enige. "Het ergste is waarschijnlijk gerecycled papier en karton,” zegt Jane Muncke, een van de auteurs en hoofd wetenschappelijk onderzoeker bij het Food Packaging Forum, in de Washington Post. Bij het recyclen van papier, karton of plastic voor voedselverpakkingen kunnen niet-voedselveilige inktsoorten in aanraking met voedsel komen. Dit verhoogt het risico op chemische besmetting van het voedsel en kan tot een potentieel gezondheidsrisico leiden.

Hoewel de studie geen directe link legt tussen de FCCs in ons lichaam en mogelijke ziektes, ligt er nu wel een inventarisatie die toekomstig onderzoek naar gezondheidsrisico's van materialen die met voedsel in contact komen, kan ondersteunen. "We hopen dat deze nieuwe gegevens worden gebruikt om beleidsmakers wakker te schudden, de regelgeving te verbeteren en de ontwikkeling van veiligere alternatieven te versnellen," aldus Muncke op Scientias.

2024-09-18T18:15:21Z dg43tfdfdgfd